Na 2358 km: Roma

Ontbijt?

Dacht ik vanochtend in een koekjeswinkel terecht was gekomen ipv in de eetkeuken van mijn B&B. Op de grote tafel stonden liefst veertien schalen met allerlei soorten zoeternijen, daarnaast nog andere eetwaren. Een grote tafel vol. De dame van het B&B stond er glunderend bij. Of dat nu was dat ze dit allemaal voor elkaar had gekregen of omdat ze er zelf zin in had. In ieder geval, gezien haar omvang, zal ze er regelmatig van gesnoept hebben. Nadat ze thee voor me gemaakt had, bleef ze in de keuken staan, waarschijnlijk om te kijken hoe ik dit allemaal voor elkaar ging krijgen. Ik had het lef niet in haar aanwezigheid een foto te maken van deze uitstalling. Ik heb hier en daar wat van gesnoept, maar me toch ook gehouden aan wat crackers met jam en twee bekertjes yoghurt. Dit nog steeds onder haar toeziend oog, ondertussen ook voorzichtig wat vragen stellend in haar povere Engels. Gelukkig wel eindelijk een Italiaan die het probeerde. Hulde. Ook hulde voor haar mooie B&B een aanrader als je een keer een nacht daar wilt verblijven.

De rit

Het eerste deel liep de weg langs het Lago di Braccione. Maar hoe dicht ik er ook langs reed, ik kreeg het meer nauwelijks te zien. Wederom verhinderde hoge begroeiing dat. Na toch nog een kijkje op het meer, ging de weg oostwaarts. Natuurlijk weer slecht wegdek maar ook een klim waar ik niet tegenop kwam. Veertien procent over 400 meter was me te veel en eerlijk gezegd, ik had er gewoon geen zin in om het te proberen. Met de benenwagen lukt het tenslotte ook.

Die benenwagen had ik een paar kilometer later ook nodig toen Benjaminse me weer een van zijn prachtige doorsteekjes voorschotelde. Via een verschrikkelijk onverhard pad kwam ik op een brede open ruimte in de middle of nowhere waar ik meteen gezelschap kreeg van een paar blaffende honden. Gelukkig taaiden ze snel af, maar of het nu kwam dat ik afgeleid werd door de honden of door de beschrijving van Benjaminse, ik kwam niet op het goede pad. Ik moest linksaf door een doorgang van een boomhaag. Maar er waren er drie. Ik zag eerst de laatste en wam voor een riviertje te staan. Fiets opgetild en door het watertje heen geklost. Echter aan de overkant was 100 meter verderop niet het beloofde verharde pad te vinden. Maar weer terug door de rivier. Was wel lekker koel! Ook de tweede mogelijkheid was kansloos en helemaal teruggaand over de brede open ruimte zag ik het pad wat ik moest hebben. Zeshonderd meter was dat pad wel aardig, maar toen moest ik nog eens honderd meter steil omhoog over iets wat meer op een uitgesleten rivierbedding leek dan op een pad. Mijn voeten kregen nauwelijks houvast om omhoog te komen. Enkele minuten en een liter zweet later was het me toch gelukt. Boven! Nu dit was het laatste probleem van mijn reis. De rest van de wegen liepen lekker en het was veelal dalen tot aan de Tiber bij Prima Porte. Daar begon het fietspad dat me langs de oever van de Tiber tot bijna op het St. Pietersplein zou brengen. Een pad met goed asfalt, maar ook weer weinig tot geen zicht op de rivier. De reden is jullie ondertussen wel genoegzaam bekend. In de buurt van Rome kwam ik af en toe in aanraking met het drukke verkeer. Maar de laatste kilometers reed ik op de kade van de Tiber naar de trap die me naar de toegangsweg van het St. Pietersplein moest brengen.

Ontvangstcomité

Vlak bij het plein stonden Greet, Sebastiaan en Victoria me op te wachten met een finishlijn en oranje kransen. Was toch even slikken dat ik er was en mijn familie weer zag na 27 dagen. Wel natuurlijk iedere dag contact gehad, maar in levende lijve is toch anders. Na de omhelzingen zijn we op een bankje gaan zitten en opende Sebastiaan een lekkere fles Prosecco.  Samen getoost op het weerzien en op het einde van mijn tocht. Heel leuk idee!

Voorbij

Dit is dan ook het einde van mijn blog over mijn fietsreis naar Rome. Wellicht komt er als ik straks weer in Nederland nog een bericht met wat evaluerende overpeinzingen. Ik heb nu eenmaal in het onderwijs gewerkt en dan hoort dat er toch bij? Wij blijven nog een paar dagen in de eeuwige stad, maar dat is verder privé.

De route van vandaag

27 thoughts on “Na 2358 km: Roma

  1. Nettie

    Gefeliciteerd met deze monsterprestatie!! En dat voor zo’n “oude”man!!! Nee hoor, petje af ! Geniet van je aankomst en weerzien met Greet en de kinderen met aanhang. Knuffel van je zus

  2. Frans en Gemma

    Muchas felicidades ! Piet, van harte gefeliciteerd met het bereiken van Rome. Die finish ziet er gelikt uit met ook nog de politiebegeleiding op de finishlijn. Die Benjaminse dacht waarschijnlijk dat vele wegen naar Rome leiden (of lijden) met die landelijke sluippaden. Terug in Leiderdorp wordt een rondje Haarlemmermeer wel wat saai. We zien een nieuwe uitdaging al op de loer liggen.
    Veel plezier nog in Rome met de familie.

  3. Barry & Jolanda

    Hoi Piet,
    Na bijna 4 weken fietsen is het je wederom gelukt. Eerst een super fietstocht van Leiderdorp naar Daumazan, een jaar later van Daumazan naar Leiderdorp en anno 2014 is na 27 dagen ROME bereikt. Een monsterrit. Bijna 800 km meer dan de vorige tocht.
    Heel leuk het ontvangstcomité van dierbaren. Genieten jullie allen van het Roomse.
    En Piet nogmaals: “congratulazioni per questo prestazioni al top”

  4. Cees&Loes

    Bravo, de ‘de oude’ heeft het toch maar weer geflikt !
    En wat wordt de volgende bestemming ?
    Istanboel lijkt me wel wat voor jou en ……. ook goed voor je taalgevoel, helaas een paar km’s meer !
    Veel plezier met familie in Rome.
    Cees&Loes

  5. Wim

    Beste Piet,

    Dat doen niet veel mensen je na en dan op de foto voor de St.Pieter, wat wil je nog meer. Knap werk, ik ben wel een beetje jaloers.
    Geniet nog even in Roma en alvast goede reis naar huis.
    Groetjes,
    Wim

  6. Kitty Nieuwenburg

    Gefeliciteerd, een geweldige prestatie van je!
    Greet zal zeker blij geweest zijn dat ze je weer in levende lijve zag en dat je daar heelhuids bent aangekomen. Nog heel veel plezier met z’n vieren in Rome.
    Groetjes Piet en Kitty

  7. W & G

    Hallo superheld!!
    Proficiat dat je het gehaald hebt!
    Wat een prestatie en wat een ervaring.
    Was toch zeker echt wel “een heel apart gevoel van binnen?”
    Geniet van jullie samenzijn in Rome en tot ziens in de Kikkerstad!
    Willy en Georgette

  8. Michael

    Gefeliciteerd Piet!
    Memorabel, heroisch! Met de nodige jaloezie heb ik je gevolgd 🙂
    Veel plezier nog met de family en tot di in de HT.
    Michael

    1. Wil

      Piet, van harte, wat een topprestatie heb je neergezet. En je verhalen waren als vanouds elke dag heerlijk leesvoer, soms in het onderwijs gewerkt? Wat heeft die meneer Benjaminse je soms aangedaan, was dat een sadist misschien? Nu je welverdiende relax dagen in Rome. Geniet ervan met de familie. En je zal zien , als je terugkomt is je tuin bijna op orde. Vandaag is er een mooi tegel plateau aangelegd, en alles ingevuld met zand en tuinaarde. Dat komt helemaal goed met deze keurige werkers. Veel plezier daar! HG Wil

Laat een reactie achter op W & G Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *