Ultieme test?

Weersvoorspellingen goed, benen goed, dus besloten op de fiets naar huis te gaan. Met de wind in de rug om 07.33 uur vertrokken met de bedoelingen het veer in Breskens van 08.38 te halen. Door de wind was ik er in drie kwartier en tot mijn verbazing lag de boot van 08.15 uur er nog. Onderweg veel schooljeugd tegengekomen. Niets veranderd, net als vroeger het fietspad in beslagnemend door met drie of vier naast elkaar te rijden en pas op het laatste moment achter elkaar te rijden. Bleef voor mij altijd spannend of dat op tijd gebeurde. Nieuw fenomeen is wel het gevaar van meisjes op de fiets bezig met hun mobiel. Totaal geen aandacht voor het verkeer en slingerend over het fietspad. Toch heb ik het overleefd. :-). Tegelijk met mij kwam er een streekbus aan, waar men schijnbaar op gewacht had. Met hulp van een zeer vriendelijke kassajuffrouw had ik vlug betaald met mijn OV-chipkaart en kon ik nog snel de boot op fietsen. Na mij kwam nog een passagier van de bus snel de boot opgelopen en daarna vertrok hij. Zo’n boot gaat nog snel. Volgens mijn Edge ruim 23 km per uur. Twintig minuten later kon ik in Vlissingen weer verder fietsen. Alles ging heel voorspoedig en na 55 km bij Neeltje Jans kon ik Greet al melden dat ze niet te laat uit Aardenburg moest vertrekken. In Goedereede na 88 km (nogmaals wat een leuk stadje) weer een terrasje opgezocht en cola met appeltaart met slagroom gegeten. Vorige week zat ik daar ook op een ander terras, maar als ik daar zou gaan zitten keek ik tegen de achterkant van een broodkraam aan. Het was vandaag markt met liefst vijf kramen. Het hele dorp was uitgelopen. De prijzen op het terras waren mogelijk meteen aangepast. Vorige week betaald ik voor hetzelfde setje nog 3,80 en nu 5,20. En dat voor twee naast elkaar liggende terrassen. De appeltaart was trouwens beduidend minder lekker. Greet nog even gebeld dat ze nu echt naar huis moest gaan rijden, anders zou ik er eerder zijn.

Meteen doorgereden naar Roozenburg, na eerst een omweg gemaakt te hebben omdat het fietspad afgesloten was. Ook daar had ik geluk, ik kon meteen de pont oprijden naar Maassluis waarna hij vertrok. Bij het afrijden van de pont moest ik het spoor over. De bomen gingen net naar beneden. Tergend langzaam kwam het treintje vanuit Hoek van Holland aangereden om vierhonderd meter verder te stoppen op het station. De bomen konden omhoog, maar nee dat gebeurde niet. Er kon toch nog een trein van de andere kant aankomen! Die kwam er na enige tijd wel, maar stopte eerste bij het station en pas na enige tijd ging ie op weg naar HvH. Inmiddels was er een flinke file ontstaan van al de mensen die van de pont kwamen en aan de andere kant die naar de pont wilden gaan. Vreemde oplossing.

Inmiddels had ik door dat als ik een beetje door bleef fietsen ik de hele reis binnen de zeven uur kon rijden. Dat was me nog nooit gelukt, het proberen waard. Hoewel de knietjes gevoeliger werden en ook de verzuring toenam (tot dan toe had ik met een hartslag tussen de 90 en de 110 gereden en nu werd het tussen de 110 en 125) is het me gelukt. Na 6 uur en 52 minuten kwam ik thuis. Echter Greet was er nog niet! Ik was nog bezig me buiten te installeren toen ze er aan kwam, het scheelde net een minuut!

Een geslaagde rit, natuurlijk wat gekleurd door de meewind van ongeveer 15 m/s, maar door de lengte van bijna 156 km toch een indicatie dat de benen, de conditie en de geest een lange rit aan kunnen. Alle vertrouwen voor volgende week!

Aan het eind van de middag mijn fiets nog naar Neuteboom gebracht die hem helemaal in topconditie zal brengen voor mijn tocht. Tevens een stuurtas aangeschaft, zodat ik wat dat betreft goed ben voorbereid. De komende dagen geen fietstochten, dus ook geen verslagen.

1 thought on “Ultieme test?

  1. Marja Bevaart

    Hi Piet,

    Wat stoer van je. Ik zal graag je verhalen op je blog volgen.
    Succes met de voorbereidingen.

    Groetjes, Marja Bevaart (nr 24)

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *