Eindelijk is dan de verwachte regen ook overdag gevallen. Vanochtend bij het wakker worden hoorde ik het al kletteren. Snel op de buienradar gekeken. Het zag er niet vrolijk uit. Het front dat passeerde was het breedst op de hoogte waar ik sliep. Nou ja, eerst maar douchen, ontbijten, wat tijdrekken en dan kijken hoe het er voor staat.

Om negen uur leek het droog, maar nadat ik mijn fiets had opgetuigd begon het weer. Regenjas aan gedaan, regenkap over mijn fietstassen achter en dan maar gaan. Gelukkig waren het geen slagregens, maar stevige motregen. Al snel bleek dat ik de wind in de rug had. Dat had ik net even niet bekeken op de weerapp. Al fietsende stelde ik me de vraag: “Wat heb je liever, wind in de rug en regen of wind tegen?” Welnu na de ervaringen van vandaag en mijn eerste reisdag kies ik voor de eerste. De rit ging snel ondanks dat ik over lange rechte paden door de bossen gestuurd werd. De laatste kilometers daar waren niet echt om vrolijk van de te worden, grindpaden met veel slik, waardoor mijn fiets er niet meer uitzag. Gelukkig had ik gisteren de ketting e.d. behandeld zodat die nog wel wilden draaien. Alleen mijn versnelling van de drie voorbladen ging niet altijd naar behoren.
Gelukkig hield de regen op en was af en toe een bleek zonnetje te zien. Inmiddels was de Saône in al zijn glorie gearriveerd en ik ook, maar dan op de paden ernaast. In eerste instantie waren die perfect, maar langzamerhand kwamen er steeds slechtere stukken tot aan kilometers boerenpaden. Jullie denken natuurlijk dit is de aanloop na weer een lekke band. Nee toch niet, buurvrouw Carla, ik krepeer dan af en toe bij een lekke band, maar dat is toch beter dan kramperen 🙂
Overigens was de omgeving prachtig, zoals op de foto’s te zien is. Echt een prachtige regio de Haute Saône. Heel erg rustig. Ook bij de Saône regelmatig sluizen met de bekende huurvakantieboten. Ditmaal met Frans als voer(vaar)taal. Bij een sluis werd een Franse “schipster” uitgefoeterd door de sluisbedienster. Dat ging hard tegen hard, vermakelijk. Ik ben er voor blijven staan!
Onderweg het eerste contact gehad met een medefietser. Het was Tim uit Breda die op weg was naar Barcelona en misschien ook wel terug. Hij had van het thuisfront toestemming gekregen om weg te gaan tot de Kerst. Ook hij sliep in CdH of hotels. Maar wat een bagage had hij bij zich. Links en rechts bij zijn voorwiel, grote zijtassen achter en nog het een en ander op zijn bagagedrager. En dat terwijl hij toch niets anders deed dan ik. We hebben wat ervaringen uit gewisseld. Hij vertelde ook dat zijn zoon van 14 nav zijn fietstocht wel interesse had om dat volgend jaar met zijn pa te doen. Hij zag het wel zitten.
Even verder stond een Belgisch echtpaar uit Gent een band te plakken. Ze hielden mij aan met de vraag of ik een fietspomp had, want de pomp die zij hadden werkte niet en dit was al de tweede lekke band in een km. Hè, eindelijk lotgenoten… Daarmee bezig kwam er een ouder echtpaar langs op de vouwfiets. Duidelijk Nederlanders. Die waren daar met hun camper,voerden een stuk met een boot mee en gingen dan op de fiets terug. Zij hadden geen pomp overigens.
Ik had tegen de eigenaar van de CdH gezegd tussen vier en vijf aan te komen. De rit van vandaag was echter zo snel gegaan, ondanks een lange lunchpauze, dat ik maar flink gas heb teruggenomen en wat meer van de omgeving genoten heb. Het is hier zo vlak dat mijn gemiddelde hartslag tijden het fietsen nu al twee dagen onder de 90 blijft! Niet gek voor een vent van bijna 64 toch?
Bij de CdH werd ik uitgebreid ontvangen o.a. met een biertje. Weer een prachtige kamer met een grote moderne badkamer en grote douche. Voor de douche eerst maar mijn fiets schoongemaakt. Dat was hard nodig, hij zat onder de slik. Bij het schoonmaken constateerde ik dat mijn buitenband er achter op een plek minder goed uitziet. Dat wordt eerdaags zoeken naar een vervangende band. Ik heb nu wel besloten niet meer over die grindpaden te gaan. Het is eigenlijk gewoon gekkenwerk. Of je nu op een mountainbike of wat voor fiets ook rijdt, je bent meer bezig met de weg vlak voor je dan met de omgeving en daar kwam ik voor. Het kost trouwens ontzettend veel energie en ik krijg last van mijn schouders door het krampachtig vasthouden van het stuur en de hobbels waar ik steeds overrijd.
Na het douchen even met het thuisfront geskyped, al wat gegevens op dit blog gezet en toen was het tijd om te eten. Er is hier geen table d’hote, daarom was de eigenaar zo vriendelijk om me te brengen en te halen naar een 7 km verderop gelegen restaurant. Dat heet nu gastvrijheid. Kortom de regen was ik snel vergeten en heb weer een heerlijke dag gehad. À demain.

Bijschriften bij foto’s van boven naar beneden:
1. Laatste keer over de Loire
2. Stadje onderweg
3 en 4. Fietspad langs Saône
5. De Saône
6. Stadje langs Saône
7. Rupt sur Saône, overnachtingsplaats
8 en 9. Uitzicht vanuit mijn kamer.