Alles is ingepakt, de paklijst is gecontroleerd. Morgen kunnen de tassen op de fiets. Kortom ik ben er klaar voor.
Vanochtend alles ingepakt volgens de paklijst en wat blijkt: ik heb ruimte genoeg; ik heb geen extra rugtas nodig. Opvallend is de hoeveelheid opladers en snoertjes e.d. die ik meegenomen heb voor o.a. telefoon en iPad. Tja, het contact met thuis is belangrijk en kan m.b.v. deze apparatuur zeer gemakkelijk gemaakt worden. Lees verder
Door de regenachtige en stormachtige dagen van de afgelopen week en de diverse ziekenhuisbezoeken is er van fietsen sinds 5 mei niets meer gekomen. Vandaag klaarde het eindelijk op en kon ik weer op mijn geheel “gereviseerde” bike stappen. Het ging als vanouds. Ik had een route door een wat meer stedelijk gebied gemaakt en in mijn Edge geladen. Door deze keuze kon ik de nog steeds krachtige wind “uit de weg” gaan. Lees verder
Afgelopen donderdag mijn her-katheterisatie gehad in het kader van een onderzoek waaraan het Catherinaziekenhuis in Eindhoven meedoet. Alle hartslagaders zagen er prima uit, zodat dat deze eventuele hinderpaal voor mijn reis is weggenomen. Nu maandag de neurologe nog en dan kan, normaal gesproken, niets mijn vertrek meer in de weg staan. Lees verder
Gisteren teruggekomen uit Frankrijk na drie heerlijke weken in ons huis in Daumazan. We hebben enorm geboft met het weer en daarom heb ik aardig wat ritjes kunnen maken. Een aantal met zijn tweetjes, maar de meerderheid alleen. Ik merkte erg goed dat ik in NL al veel gefietst had, maar nu met veel klimmen erbij merkte ik dat ik steeds sterker werd.
Lees verder
Afgelopen donderdag bij de neurologe geweest om de uitslagen te vernemen van de testen die afgenomen zijn na mijn insult van twee weken geleden. Zowel de EEG’s als de MRI hebben geen afwijkingen laten zien. Mijn insult is niet te verklaren. Een “elektrische” stoornis in de hersenen, iets wat op latere leeftijd bij meer mensen schijnt voor te komen. Gisteren in de sauna werd dat door meerdere mensen bevestigd. Bemoedigend was te horen dat er bij familieleden dan wel bekenden van deze mensen geen tweede insult is geweest. Om hier voor mij meer zekerheid te krijgen, komt er nog een laatste EEG. Twee mei ’s ochtends mag ik weer naar het Rijnland. Nu na een nacht niet slapen. De EEG kan dan wellicht iets meer vertellen over de kans op herhaling. Uitslag hierover op 12 mei.
De neurologe gaf me aan gewoon door te gaan met de dingen waarmee ik bezig was en met de plannen die ik heb, dus de fietstocht naar Rome gaat door! Vandaag vertrekken we naar ons huis in Daumazan om daar morgen aan te komen. Maandag dan de bergen in met de fiets. De meerdaagse voorspellingen van het weer geven hoge temperaturen aan, dat wordt lekker fietsen en genieten daar. Ga proberen dagelijks een weerslag van mijn “fietsprestaties” te geven.
Evenals vorig jaar lijkt het medisch (nood)lot weer te hebben toegeslagen. Nadat een dichtgeslibde kransslagader en een daarop volgende plaatsing van drie stents vorig jaar zand in mijn fietsketting gooide, sloeg vorige week een andere kwaal toe. Ik was net bezig in de tuin enige planten eruit te halen toen mijn gezichtsvermogen troebel werd. Nu gebeurt dat eenieder wel eens als je met je hoofd omlaag aan het werken bent, dus ik dacht dat gaat zo wel weer over. Twee plantjes verder werd het alleen maar erger en ik bedacht me dat het beter zou zijn om naar binnen te gaan en hulp te vragen. Ik kwam tot de grote tuintafel en keek naar de achterkant van ons huis. De gele achterdeur versprong van links naar rechts en omgekeerd. Hoe moest ik daar komen. Dat was het laatste wat ik me herinner. De volgende herinnering was in het ziekenhuis waar ik per ambulance was heengebracht. Een eerste constatering: een epileptische aanval. Vreemd nog nooit gehad. Meteen werd me een rijverbod opgelegd en twee data doorgegeven voor respectievelijk een EEG en een MRI onderzoek, waarna op 3 april een slotbezoek aan de neuroloog zal volgen. Kortom een en al onzekerheid, is dit een eenmalige aanval, kan ik daarna nog fietsen, en nog vele vragen meer. Drie april hoop ik antwoorden te krijgen en vooral op de vraag “hoe kan dit zomaar”
Mijn voorbereidingstochten zijn nu dus voorbij. helaas want de maand maart heeft veel uitstekende fietsdagen gekend. Het wiel geeft het overzicht:
Zoals op dit blog te lezen is ben ik een verwoed gebruiker van de Edge 800. Tijdens al mijn dagtochten en mijn meerdaagse ritten staat mijn Edge aan. Sowieso om mijn ritgegevens op te slaan opdat ik ze later kan bekijken, maar ook als ik onbekende wegen wil inslaan om de door mij uitgekozen route te laten zien. Routes die ik uitzet mbv ridewithgps.com en daarna upload naar mijn Edge.
PQ1 AirPen
Als ik meerdere dagen onderweg ben en alleen mijn iPad bij me heb, leek het tot voor kort onmogelijk gegevens te laten uitwisselen tussen deze twee apparaten.
Ook februari was niet koud. De hele maand geen enkele dag waarop de temperatuur onder nul bleef. Ook ’s nachts heeft het niet of nauwelijks gevroren. Wel regelmatig regen en voor zuidenwinden. In onderstaand overzicht, afkomstig van de app Weather Pro HD, is te zien dat in de drie wintermaanden de wind bijna steeds uit een zuidelijke richting kwam, een unicum.
Het gevolg was wel dat ik meerdere ritten heb kunnen maken.
Lees verder
Toen ik in het najaar van 2013 definitief besloot naar Rome te gaan fietsen, ben ik meteen begonnen met mijn voorbereidingen.
Allereerst natuurlijk mijn lichaam trainen. Mijn doel voor de winter was om twee à drie keer per week te sporten. Het liefst op de fiets en indien dat door omstandigheden niet lukt op mijn Concept II roeimachine. Een laatste alternatief was wandelen.