Eenentwintig dagen weggeweest, waarvan negentien dagen op de fiets en dan kom je weer thuis. Tuin feestelijk versierd, natuurlijk uitbundig welkom geheten door het thuisfront en dan? Net alsof je niet weggeweest bent. Ik heb het idee dat ik zoveel dagen elke dag een rondje gefietst hebt, de ene dag wat zwaarder dan de andere. Typisch zo’n gevoel.

Vorige week dacht ik nog bij mezelf twee weken is eigenlijk lang genoeg, maar nu zou ik nog dagen verder kunnen. In de loop van de drie weken ben ik zo aangesterkt dat een ritje als vandaag lijkt op een niemendalletje. Laat vertrokken voor mijn doen, om half tien, kwam ik al snel bij de waterbus aan van Dordrecht naar Papendrecht. Een super moderne, snelle verbinding. Niet alleen naar Papendrecht, maar ook naar Rotterdam Centrum. Ziet er echt schitterend uit. Maar we waren maar met zijn drieën om aan de overkant te komen, hoezo openbaar vervoer duur?
Na Papendrecht werd ik de Alblasserwaard ingeleid. Een uniek stuk poldergebied met als slot de molens van Kinderdijk. Als Nederlander kunnen we daar zeker trots op zijn. De nodige busladingen toeristen, Italianen en Chinezen ditmaal, waren net gedropt en versperden mijn doorgang. Gelukkig was mijn bel dermate luid dat ze uit elkaar stoven -:).
Toen ging het fout, ergens in mijn hoofd wist ik dat ik hier ergens een pont moest nemen. De borden van de L2 dat ook aan. Dus maar naar Krimpen aan de Lek. Bij nader inzien bleek dat verkeerd. Mijn tot nu zeer bekwame Garmin Edge wist het ook niet meer. Een tijdje later bleek dat de LF2 zich hier splitste in een tak naar Gouda en een naar Rotterdam. Zat ik op de verkeerde tak. Wel op een prachtige route door de Krimpenerwaard (toeristische tip nummer tig), maar wel een aantal km’s om. Gelukkig heb ik vroeger goede aardrijkskundelessen gehad, zodat ik wist waar ik was. De richting Rotterdam ingeslagen had als gevolg dat ik langs de Hollandsche IJssel naar de stormkering reed en daarna de laatste kilometers naar de Maasboulevard. Toen was ik weer terug op de oorspronkelijke LF2. Een uur bij mijn zwager langs geweest om wat te eten en te drinken en daarna het laatste stuk naar huis.
Nu secuur mijn Edge volgen om in Rotterdam niet de weg kwijt te raken. Al snel een probleem: wegopbreking in de buurt van het station. Geen bordje meer te zien, dan maar op gevoel verder en warempel deze keer was ik goed. Al snel kwam ik langs de Rotte te rijden en vanaf toen was het bekend gebied. Tijdens mijn fietszwerftochten door Zuid Holland ben ik hier al meerdere keren geweest, dus de rest van de route was een eitje. De LF2 volgde ik tot voorbij Hazerswoude-dorp, waarna die verder via Alphen verder naar Amsterdam ging.
Ik vervolgde mijn weg via Koudekerk en langs de Oude Rijn naar huis. Mijn reis is afgesloten. Ik heb negentien dagen gefietst, lekker op mijn gemak. Soms heel makkelijk, soms wat minder. Maar als ik eenmaal op mijn overnachtingsplaats gearriveerd was, was eventuele vermoeidheid vlug verdwenen.
Na dit verhaal komt er nog een. Een met slotconclusies dan wel beschouwing en eindcijfers wat betreft mijn “prestaties”, maar ook die van mijn volgers. Bij elke site worden allerlei gegevens geregistreerd, zo ook bij deze blog? Voor de geïnteresseerden zet ik die ook op een rijtje.
Daarom tot morgen dan wel overmorgen.

;

P.S. Een van mijn volgers heeft nog een lied op internet gezet voor mijn thuiskomst:

https://www.youtube.com/watch?v=nZcWg1DfanQ&feature=youtube_gdata_player