Van een hotel waar je het niet van verwacht heb ik genoten van een van de lekkerste ontbijten deze reis. Natuurlijk waren er de bekende croissants, maar nu ook allerlei lekkere koffiebroodjes, genoeg sappen enz. Niets tekort. Me lekker volgestopt om zo op mijn gemak te kunnen fietsen. Nog even op de Grote Markt geweest om voor mijn volgers en mijzelf nog een paar foto’s te schieten en daarna door om de stad uit te komen.
Dat ging deels door het havengebied. Dat merkte ik al snel omdat ik voor een brug moest wachten. Een van een soort die ik nog nooit gezien heb. Zie ook de foto. Hij kwam een klein stukje omhoog, er verschenen wielen en daarna reed ie het wegdek op. Leek een schitterend idee, maar traag dat het ging. Het duurde een kwartier voordat ie open en dicht was en dat alleen om een of andere knakenpoetser door te laten die met zijn zeilboot de Schelde op wilde varen. Even later de volgende brug, maar die ging al bijna naar beneden. En dan het wegdek, vooral voor de auto’s de kasseien. Wat een herrie is het dan. Begeleid door mijn Edge en de bordjes van LF2 kwam ik relatief makkelijk de stad uit. Maar waar ik dan allemaal terecht kwam, dat moet ik nog eens nagaan. In ieder geval in een deel met veel immigranten. Ik zag een kleuterklasje met alleen gekleurde kinderen en drie blanke begeleidsters. Over het wegdek zal ik maar zwijgen. Vervolgens kwam ik in de rijke bossen van Brasschaat en Kalmthout terecht. Wat een villa’s zijn daar te zien. Mooie, maar ook foeilelijke met grote stukken grond eromheen. Het viel me wel op dat ze nauwelijks zon konden krijgen door alle bomen.
Verder kwam ik over/door de Kalmthoutse heide. Wat een prachtig gebied (zie foto’s). Ik heb me nooit gerealiseerd dat er zo’n mooi gebied ten noorden van Antwerpen bestond. Ook hier een toeristische tip: ga er eens fietsen, fietsroutes genoeg.
Dan weer terug in Nederland met meteen de Hollandse koeien, prachtig! Wel met een conclusie: het is me gelukt om België door te komen zonder lekke banden. Met alle soorten wegdek hebben ze het geprobeerd, maar het is ze niet gelukt…..
In Roosendaal mijn laatste traject op mijn Garmin gezet en nog een stukje doorgefietst. Dacht ik na verloop van tijd dat ik helemaal verkeerd zat, ik zag de St. Pieter. Bleek het een nageaapt exemplaar te zijn in Oudenbosch. Rare jongens, die Brabanders.
In een ouderwets eetcafé een lekkere uitsmijter gegeten, ondertussen luisterend naar de dames van de bridgeclub die een dagje uit waren. Wat een geleuter.
Volgende deel was een mooie rit met de wind in de rug via Zevenbergen naar Moerdijk. Op een camping een colaatje gedronken en geluisterd naar de bazin van de kantine die met iemand anders aan het bespreken was hoe komende zaterdagavond ingericht zou worden. Eerst happy hour met alle drankjes voor een euro en dan een maaltijd voor vijf euro. Wat dat precies zou worden wisten ze nog niet. Wel zouden alle mannen die avond bezopen naar huis gaan. Crampinghumor noem ik dat maar.
Voor het eerst per fiets de Moerdijkbrug over. Geeft toch wel een bijzonder gevoel. Maar wat een pokkeherrie maakt het verkeer. Vreselijk. Gelukkig daarna door het stiltegebied van de Biesbosch geleid (zie foto’s). Wat een contrast. Helaas was de zon in Dordrecht verdwenen zodat het traditionele pilsje op een koud terras genuttigd werd. Mijn onderkomen, een B&B, was vlug gevonden. Mijn laatste slaapplek van mijn reis. Morgen de laatste km’s van mijn reis. Het is alsof ik nog niet begonnen ben.
Tot morgen!
Foto’s lukken niet. Internet is van voor de oorlog….
Foto’s alsnog:
1-4: Grote Markt Antwerpen
5: Rijdende brug Antwerpen
6-7: Kalmthoutse heide
8: Weer terug in NL
9: Echt Nederlands landschap
10: St. Pieter in Oudenbosch
11-13: Biesbosch
Hi Piet,
Welkom terug in Leiderdorp. De finish vlag is vandaag voor jou gevallen. Een geweldige prestatie heb je geleverd en dat in je uppie. Wat heb je ons in de afgelopen drie weken laten genieten van je fantastische en uitgebreide fietsverslagen voorzien van schitterende foto’s. Kort samengevat heb je in deze weken gemiddeld 100 kilometer per dag gereden met af en toe een lekke pijp en voorzien van het nodige commentaar. Je slaapplekken waren in het algemeen prima en van het eten heb je volop genoten, ook van de vooraf en de daarbij behorende drankjes. Vriendschappen heb je voor het leven gesloten, dus op je oude dag zul je niet meer wegkwijnen in een of ander bejaarden oord.
Ook Greet zal naar je hebben uitgekeken, want zij werd steeds fantieker met WF.
Groeten en misschien in France !!!
Hé, die Piet, ze zeggen wel eens de laatste loodjes wegen het zwaarst, maar dat geldt kennelijk niet voor jouw als je zegt het is alsof ik net ben begonnen. (Krasse knar) Ik zou zeggen dagje Sauna en dan weer terug op de fiets naar Daumazan. Hrgr. John.
Hoi Piet,
Ik heb al je mooie verhalen gelezen, ik zou het je niet nadoen (of anders in dagtripjes misschien). Het is wel een mooie ervaring. Ik wens je voor de laatste dag nog een mooie tocht als afsluiting.
Groet,
Wim