Door Limburg, een stukje België en nu in Duitsland

Vandaag alleen verder. Ik wilde voor negen uur starten omdat ik meer kilometers wilde maken en omdat in de ochtenduren er minder wind is. De wind was Zuidoost vandaag en die richting ging ik juist op. Aangezien het noorden van Limburg vlak en open is, is tegenwind dan geen pretje.

Daarom vroeg opgestaan, lekker gedouched na een betere nacht dan de eerste. John heeft zich aardig ingehouden en ik kon mijn bed redelijk ver van het zijne schuiven zodat de overlast een stuk minder was. Na ontbijt ben ik als eerste weggegaan. Na problemen met de garagedeur lukte het me toch nog om voor negen uur weg te rijden. John is later vertrokken en vandaag uiteindelijk in Uden terecht gekomen, 80 km verder en een “houten kont” sms-te hij me.

ik kon al snel mijn traject 2 weer oppakken. De verrassingsroute voerde me door Noord Limburg naar Maaseik in België aan de Maas. Onderweg zag ik veel aspergevelden met waarschijnlijk Poolse werknemers. Dat denk ik omdat ik bijna door een Pool in een vette Audi van de weg af geblazen werd. Eerder deze dagen gebeurde dat John en mij ook al. Ze zijn in Polen duidelijk geen fietsers gewend. De grensovergang naar België was heel plotseling, zie foto. Al gauw reed ik langs een prachtig fietspad langs de Maas de ene grijze postduif met hun elektrische fiets na de andere passerend. In Maaseik reed ik de Maas over en kwam ik weer in Limburg.

Daar reed ik enige tijd door een gebied met veel industrie om tenslotte in Sittard terecht te komen. Hiervoor probeerde ik een terrasje te scoren, echter alles wat ik tegenkwam was gesloten, maandag??? In Sittard dan eindelijk een terras op de Markt kunnen pikken. Een colaatje en een aardbeienvlaai met slagroom genuttigd en dan maar weer verder. De eerste 45 km zaten erop. Toen ik wegreed kreeg ik geen registratie van mijn cadans-en hartslagmeter meer. Van alles geprobeerd, tevergeefs. Later bedacht ik me dat de batterij wel eens leeg zou kunnen zijn. Ik was nog zo van plan die te vervangen voordat ik zou vertrekken, maar ja ouderdom….

Na Sittard veranderde het landschap. Geen stuk vlak meer te ontdekken. Het leek wel of de route over het traject van de Amstelgoldrace leidde. Klimmen, vooral klimmen, dalen, keren en wenden. Kortom heel vermoeiend. Ook kwam ik van tijd tot tijd op onverharde paden terecht. Op zich niet zo ramp maar als je erover moet afdalen ben je wel het afdalingsvoordeel kwijt. Heb je je net in het zweet gewerkt om 9% te overwinnen kan je met ingeknepen handremmen naar beneden ipv met een rot vaart. Heel vermoeiend allemaal. Ook zat het niet mee om een lunchplek te vinden, nog steeds was alles wat ik tegenkwam gesloten. Pas in de buurt van Eys kwam ik bij de Bernardushoeve met een prachtig terras. Na 75 km was de inwendige mens wel ergens aan toe.  De volgende kilometers naar Aken waren net zo moeilijk en vermoeiend. Op deze manier klimmen en dalen is wel wat anders dan in de buurt van Daumazan. In Aken was het vreselijk druk, kon geen plaatsje op een terras vinden waar ik in de buurt veilig mijn fiets kon neerzetten.

Daarom maar doorgefietst naar de Vennbahnroute. Deze route is uitgeroepen tot Europese fietsroute van 2014. Een van de redenen waarom ik hier wilde fietsen. Tot nu toe is die me tegengevallen. Erg eentonig, dus saai op den duur en geen terrasje te vinden en dat terwijl ik na de ontberingen in Zuid Limburg toch duidelijk toe was aan een versterkend drankje. Water genoeg, maar dat geeft weinig energie. En zo liepen langzamerhand mijn benen vol. De laatste tien kilometer liepen niet echt soepel meer. De geest wilde wel, maar de benen…. Gelukkig reed ik in Roetgen bijna tegen een hotel aan en daar waren nog kamers genoeg. Bleek er ook een sauna aan verbonden te zijn. Voor €91 euro kon ik halfpension en toegang tot de sauna regelen. Daar heerlijk een viertal uurtjes vertoeft en lekkere aspergespecialiteiten genuttigd: Spargelcrèmesuppe mit shrimps, Spargel und spaghetti mit terner weissweinsauce en crème brûlée. Ik hoop dat de spaghetti me weer voldoende energie geeft om morgen de vierde rit te kunnen voltooien. Uitgerust ben ik wel, wat wil je na een sauna.

Alle gegevens over de rit:

Vandaag dus 123,3 km. Met de twee vorige ritten erbij zit ik nu over de 300 km

2 thoughts on “Door Limburg, een stukje België en nu in Duitsland

  1. Syl

    Hi Piet,
    Leuk om je verhalen te lezen. Veel stukken van de route vandaag door Limburg komen me bekend voor. Jammer dat veel tentjes gesloten waren maar dat is met de sauna aan het eind van de rit denk ik weer aardig gecompenseerd

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *