Toch nog een andere Romeganger

De voorspellingen van het weer zijn voor de komende dagen prima. Dat wil zeggen in ieder geval droog, maar ook temperaturen die in de komende dagen gaan oplopen tot ruim boven de dertig graden. Vandaar maar redelijk vroeg vertrokken. Leuk door het centrum weg te fietsen en zo afscheid te nemen van de mooie stad Firence. Ondanks het “vroege” tijdstip was het al aardig druk in de stad. En toen ik even verder langs de Arno fietste, werd op de busparkeerplaatsen weer veel toeristisch vee de bus uitgelaten. Het waren vooral Aziaten die achter de omhooggestoken paraplu’s dan wel vlaggetjes van de gidsen aanliepen. Zij en Amerikanen vormen in deze tijd volgens mij wel het merendeel van de toeristen. Ze lopen stomweg achter hun gids aan zonder op of om te kijken. Soms over de hele straat breed, waardoor je alleen vloekend zelf op de fiets verder kunt gaan. Nu, dat is me allemaal gelukt. En eenmaal aan de overkant van de Arno gekomen zou het rustiger moeten worden. Dat werd het allemaal, maar echt blij was ik er niet mee. Firence uit betekende klimmen, op zich geen probleem, ware het niet dat fietsers geacht werden op een fietspad te rijden. Ik heb het even geprobeerd, maar het was ondoenlijk. Zelfs een voetganger zou er niet over willen lopen. Dus lekker de autoweg gepakt. Ergens in Galuzzo werd ik geacht linksaf te gaan. Echter de politie hield de heleboel tegen. Bij het verkeerslicht stond een bepakte fietser, het was een Nederlandse jongen. We spraken elkaar aan. Hij was ook op weg naar Rome. Ondanks gefluit van de politie gingen we toch linksaf en zagen al vlug het probleem. De start van een rally met Porsches was even verderop. Ik wilde meteen een foto maken voor zoonlief, maar werd doorgefloten door de carabinieri. Ik reed verderop met mijn collega Romeganger. Maar veel gesprek werd ons niet toegestaan door de brullende motoren van de Porsches die ons passeerden. En als we niet snel genoeg plaatsmaakten, dan kregen we nog een toeterconcert over ons heen. Ook de politie hielp daarbij een handje. Alleen al om te pesten bleef ik midden op de weg rijden, ook omdat de rechterkant van de weg er niet uitzag. Mooie auto’s allemaal, maar het zou goed zijn ze eens te controleren op lawaai. Ondertussen klommen we verder. Ik vernam dat mijn medereiziger al een maand onderweg was, familie in Zitserland bezocht had en van de ene camping naar de andere trok. Hij had nu een probleem, hij had nog niet gegeten en wilde een COOP-winkel in om voor een ontbijt te kijken. Bij de beklimming kreeg hij al een probleem met de snelheid en moest me laten gaan. Bij een fotomomentje van mij haalde hij me weer in. In Impruneta vond ie zijn winkel. Ik bood nog aan te wachten, maar dat vond ie niet nodig. Toch wel leuk eindelijk eens een mede Romeganger tegen te komen. Hijzelf was er op campings al meerdere tegengekomen. Het probleem van ontmoeten is dus dat ik een luxemens ben…

Chianti

Nadat ik afscheid genomen had ging ik in mijn eentje door naar de Chiantistreek. De Porsches waren gelukkig ook verdwenen, het werd allemaal een stuk rustiger. Langs wijngaarden en bossen fietsend kwam ik in Grève in Chianti terecht. Niet nadat ik Greti door gefietst ben. Uiteraard daar een foto van het plaatsnaambord gemaakt. In Zwitserland was het helaas mislukt om een foto van de naam van mijn eega te maken. Deze keer liet ik het me niet ontgaan. Eerbetoon aan Greet, aan wie ik deze tocht te danken heb. Hoeveel mannen krijgen van hun vrouw “toestemming” om zo iets te gaan ondernemen, zeker na mijn medische problemen van de tijd ervoor. In Grève was een prachtig plein. Natuurlijk daar mijn colaatje gepakt. Aan de tafel naast me kwam een viertal medelanders te zitten. In korte tijd werd de Nederlandse politiek en het Nederlands elftal besproken. Gelukkig waren ze anti-Wilders, anders had ik nog moeten ingrijpen….. Na Grève volgden nog twee flinke beklimmingen van een achttal kilometer. Gemiddeld tegen de zes procent. Mijn benen waren weer goed vandaag, dus veel problemen leverden ze niet op. Alleen was de temperatuur dermate hoog opgelopen dat het zweet me aan alle kanten het lichaam uitgutste. Van tijd tot tijd mijn drinkpauzes genomen en toen ik in Castellina in Chianti kwam, was het leed geleden. Een pauze genomen en zag daar een stel, lekker zitten te likken aan een Gelati. Even rond me heen gekeken en inderdaad, even verderop een ijstent. Lekker eentje genomen met drie smaken en weer terug naar mijn fiets. Daar werd ik in het Engels aangesproken. Het bleek een Nederlander te zijn, die drie jaar geleden ook naar Rome gefietst was en zo verliefd op Toscane was geworden dat ie met zijn vriendin nu teruggekeerd was. Hun bedoeling was een onderzoek te doen, ze wilden namelijk volgend jaar hier terug keren om te trouwen. Romantisch toch…! Zal toch wel niet zo worden als Wesley en zijn muts.

B&B

Dit hoofdstuk wordt langzamerhand een vast item in mijn blog. De laatste 20 km naar Siena gingen vooral via een afdaling, dus redelijk probleemloos. Mijn Garmin loodste me verder naar het Pazza del Campo. Volgens mij het mooiste plein in Europa. Daar met je fiets op te komen rijden doet je wat. Dat schreef ik gisteren al over Firence, maar hier nog meer. Ik heb zeker een kwartier met mijn fiets midden op de Piazza rondom me heen staan kijken om alles op me af te laten komen. PRACHTIG. Iets wat ik niet zo snel doe heb ik nu wel gedaan: een foto van me laten maken. Nu weten jullie zeker dat ik er geweest ben. Het B&B ging pas om drie uur open, gelukkig was er een kroeg met tapbier vlakbij. Dat had ik wel nodig na al dat transpireren! Om kwart over drie kwam er iemand aanzakken. Ik werd bijzonder vriendelijk geholpen en het meisje vertelde van alles over Siena. Het B&B ziet er ook prima uit. Modern en van alle gemakken voor zien. Tevreden dus en dat op 100 meter van het Piazza vandaan!

Siena

Dit is toch wel een van mijn favoriete steden geworden. Alleen het Piazza del Campo nodigt je uit om daar heerlijk te gaan zitten en om je heen te kijken. OK, je betaalt er wel de hoofdprijs voor een biertje, maar de huur van de stoel is op deze luxeplaats er wel bij inbegrepen. Ook de rest van de stad is alleszins bewonderenswaardig. De Joodse wijk en de Middeleuwse wijk geven een inzicht in de ontwikkeling van de stad. Een juweeltje is ook de Duomo. Via de foto’s krijg je daar wel een idee over. Verder veel foto’s van het plein waar ik toch wel een beetje verliefd op ben. Na het inchecken en een lekkere douche ben ik de stad ingegaan. Mijn fietsschoenen zijn inmiddels al aardig versleten van het het vele lopen ermee. ’s Avonds gegeten in een restaurant vlakbij de B&B. Kreeg ik nog tien procent korting ook :-). Dan nog dit verslag maken en bijwerken op het blog. Zo werd het al over twaalven toen ik klaar was.

De route van vandaag