Vooraf: mijn verslag is niet volledig, veel foto’s ontbreken. Het internet valt hier steeds uit. Dat komt, zegt de dame van het B&B dat er nu veel mensen thuis zijn en dan geeft dat problemen. Misschien kan ik het morgenochtend nog proberen, anders wellicht morgenavond. Soit, zegt de Fransman.

 

Vertrek
Slapen en opstaan op een bekende plaats is duidelijk anders dan bij vreemden. Heerlijk je eigen gangetje te gaan zonder rekening te houden met gastheren dan wel gastvrouwen. Nadeel is wel dat je alles moet opruimen en ook de afwas doen. Ik was er bijtijds uit en kon om 08:20 ervandoor. Onze buren in Aardenburg, Willy en Georgette, zwaaiden me uit en Georgette nam nog een paar foto’s en heeft ze later vandaag met de mail gestuurd zodat ik ze nu al hier kan neerzetten.

De wegen
Het weer was lekker en weinig wind. Het vlotte al lekker totdat mijn bagagerek ging zwabberen en aanlopen tegen mijn band. Ik heb geprobeerd dat euvel te verhelpen maar later onderweg heb ik toch meerdere keren het rek goed moeten zetten. Dat gebeurde vooral als er slecht wegdek was en ja dat heb je in België van tijd tot tijd. Vooral de oude betonplaten zijn een plaag. Ze zijn gebroken of gebarsten en de randen zijn afgebrokkeld waardoor er gaten zijn ontstaan. Steeds oppassen dus.

Brugge
Na 4 km was ik al bij de grens bij Middelburg in Vlaanderen. Vandaar ging er een mooie binnendoorweg naar Brugge, die ik al meerdere keren gefietst heb. Via een poort kom je dan het stadje binnen en meteen op de kasseien. Om je heen allerlei oude gebouwen, maar het toppunt is toch wel de Grote Markt. Ik was er vrij vroeg maar desondanks lopen er al weer veel toeristen, vooral uit een werelddeel met vier letters. Ik heb even een paar rondjes gefietst om o.a. met mijn camera videobeelden te maken. Daarna de stad uit en toen werd ik eindelijk in het diepe gegooid. De route vanaf Leiderdorp tot hier was mij bijna volledig bekend maar nu kwamen de onbekende wegen. Het eerste stuk na Brugge was mooi. Lekker uit de wind door de bossen via kronkelige wegen, maar daarna heb ik geen mooie stukken meer gehad.

De LF1

Ik had voor deze route gekozen omdat die langs mooie gebieden en steden zou gaan. Welnu dwars door Brugge heb ik zelf geregeld, maar daarna bleef de route ver verwijderd van dorpen en stadjes. De gpx route die bij het boek hoort klopte niet bij de kaarten en de tekst in hè boek. Ik vond trouwens de routeaanduiding in het boek sowieso niet best: niet kopen dus. De enige mooie plaats was Diksmuide. Alleen was het eigenlijk “kitsch”. De oude stad was tijdens WO I volledig verwoest. Men heeft zeker rondom de Grote Markt alles weer prachtig opgebouwd en zelfs een oud stadhuis nageaapt. Het ziet er zeer fraai uit. Even buiten de stad staat de IJzertoren, het gedenkteken en museum van WO I waar juist de Vlamingen zich laten zien. Ik ben er een paar jaar geleden in geweest en het is een omweg waard. In de omgeving liggen nog loopgraven uit die oorlog en vele kerkhoven. Onvoorstelbaar leed is er gescheid. Op het monument staat in meerdere talen: Nooit meer oorlog. Een ijdele wens…..

Naar de Franse grens
De weg daarheen voerde af en toe langs het riviertje de IJzer dat een zo belangrijk rol had in WO I. Het is de enige rivier in België die in België in zee uitmondt. Ze waren daar op meerdere plekken bezig geweest met het wegdek. Delen wegschrappen zodat er veel overlangs groeven waren. Opeens was er een stuk nieuw wegdek. De overgang was verraderlijk: een rand van meer dan 5 cm waar ik vol tegen aan knalde. Vooral mijn achterwiel had het zwaar te verduren. Daarna kwamen nog wat van die overgangen maar die deerden me niet omdat ik er nu op rekende. Het gevolg was wel dat ik na een tijdje voelde dat mijn achterband langzaam leeg liep. Band verwisselen dus, niet echt leuk. Op de kamer heb ik heb geplakt en opgepompt. Ben benieuwd of ie hard blijft. Het landschap was niet erg aantrekkelijk en daarbij begon de wind op te steken en zag ik donkere luchten naderen. Na de Franse grens werd het weer beter, alleen de laatste vijf kilometer die ik moest omrijden om mijn B&B adres te bereiken waren vol tegen de wind en nog eens wat klimmen ook. Gelukkig beheers ik mezelf om er niet als een gek tegenaan te gaan. Zie mijn gemiddelde hartslag bij de cijfers. Overigens heb ik maar 80 km op Belgisch grondgebied gereden, dacht dat Nederland niet groot was, maar dit ….

Mijn B&B
Ik overnacht, dineer en ontbijt in Auberge Augallodrome in Drincham. Prima ontvangen en begonnen (uiteraard) met een paar biertjes. De gastvrouw, iets jonger dan ik, was zeer spraakzaam en we hadden een onderhoudend halfuurtje. De kamer is super groot en eigenlijk voor drie personen. Met mij zijn er nog twee kamers bezet. Het internet begon goed, maar naarmate er meer inwoners van het dorpje thuis kwamen en het net opgingen liep de snelheid terug tot zelfs geen verbinding. Ik heb een lekker stoofpotje gegeten met aardappels en sla en natuurlijk een fles wijn. Genoeg om er morgen weer tegenaan te gaan. Op het moment dat ik dit opschrijf heb ik nog geen slaapadres. Maar via de telefoon proberen. De fles wijn neem ik mee naar mijn kamer, kan ik mijn verdriet van vandaag verdrinken 😄😀😂😜

De route