De nacht

Omdat ik rond half tien al sliep had ik een lange nacht te gaan. Helaas werd die onderbroken doordat ik meerdere keren de WC moest opzoeken vanwege mijn ongemak. Ik had gehoopt dat na de maaltijd van de avond ervoor de perikelen wel minder zouden zijn, maar helaas was erger geworden.Vlak voor het aankleden nog maar eens goed de WC bezocht. Meteen na het ontbijt de beide kapotte banden geplakt. Mijn plakkertjes zijn nu op: het moet nu niet erger worden. Ondertussen al weer hevige drang gekregen, dus alle fietskleren uit en maar weer gaan zitten. Een heel gedoe dan en als je opspringen  staat dan is het hurry-up.

Fietsers

De eerste dertig kilometer waren net als gisteren. Daarna werd afgedaald naar de Sarthe, welke ik een tijdje bleef volgen. Bij het vertrek was het koud, maar de zon scheen wel en de wind was over het merendeel in mijn voordeel. In mijn hotel had ik nog gevraagd of er ergens een fietsenmaker was of een andere zaak waar ik banden kon kopen. Nou, die maker was al enige jaren weg en de banden misschien bij de Super U. Wel die ken ik. Die hebben alleen banden voor ATB fietsen. Je ziet hier overigens geen fietsers. Logisch voor de gewone burgers, maar voor een wielertoerist dan wel amateurfietser moet het hier een Eldorado zijn om te trappen. Niet dus, geen fietsenwinkel gezien.

Ontmoeting

De diarree had ik aardig onder controle doordat het smalle zadel de boel afsloot en ik ook geen neiging kreeg. Leek positief nieuws. Tot ik in Avessé kwam en daar een stukje moest lopen om de weg te zoeken. Ik stond op springen. Op goed geluk bij iemand aangebeld en gevraagd of ik van het toilet gebruik mocht maken. Dat mocht, zo snel mogelijk de kleren en daar ging het weer. De heer des huizes kwam een keer vragen of het wel goed met me ging. Later kreeg ik een colaatje aangeboden en hebben we genoeglijk zitten praten. Hij is leraar Duits aan een school voor 10-15 jarigen. Zijn vrouw is een Engelse en geeft ook Engelse les. Het was een gezellige stevig gevormde man die in zijn jonge jaren rugby gespeeld had. Nadat ie me nog een blikje cola voor onderweg meegegeven had namen we afscheid en ging ik weer verder.

Onderweg

Het (enige?) voordeel van dit traject is dat er zo om de 3 tot 5 km wel een dorpje ligt. Dat is dan steeds een richtpunt. Zelden zie je er iemand. Winkeltjes en barretjes zijn verdwenen. Alleen de boulangerie lijkt het het langst uit te houden. Allemaal slaapdorpen dus. Geslapen heb ik bijna onderweg. Lekker gelegen op een bank in de zo’n voelde ik me langzamerhand wegzakken. Had dan wel meer moeite met opstaan.

B&B

Mijn B&B zit vlak naast de kerk van het dorp Lézigné. Volgens mij is het de oude pastorie waar de nog jonge eigenaren een mooi verblijf van gemaakt hebben. Alleen is het wat gehorig door de houten vloeren. Toen ik aankwam werd ik door een onwetende gastheer ontvangen. Zijn vrouw deed alles en zij kwam over een half uur thuis. Tja, zo is de rolverdeling in Frankrijk. Ben in afwachting van haar komst maar een biertje gaan scoren in de bar aan het plein. Gezien de bediening denk ik dat deze bar ook niet lang open zal zijn. Wat een chagrijnige vrouw! Gegeten heb ik bij de plaatselijke crêperie. Ik had geen keus, iets anders was er niet. Mijn maaltijd bestond uit een galate, een pannenkoek met van alles erop. Goed te eten. Bijzonder was het toetje “tralala” geheten. Een bolletje ijs, caramel, een enorme hoop slagroom en dat allemaal op een crêpe. Ik kon het bijna niet op, zo machtig allemaal. Nu maar hopen dat het van onderen doet stoppen 😀

De route

Hier is wat de cijfertjes wat misgegaan. Mijn Garmin heeft misschien een tik van de regen gehad van een paar dagen terug. Gelukkig geeft ie de route wel goed aan, maar slaat ie niet alles goed op zoals de afgelegde kilometers.

b