Een bijna voorbeeldige eerste dag.

Vanochtend op tijd opgestaan na goed geslapen te hebben. Volgens Greet had ik weer eens hardop gedroomd maar daar weet ik niets van. Hoop maar dat dat bij mijn B&B’s niet gebeurd. Tegen negen meldde schoonzoon Loek zich om een eind met me op te rijden. Maar dan moest hij eerst wel een kop koffie en een boterham krijgen. Daarna konden we, na de bekende fotosessie vertrekken. Al peddelend en pratend kwamen we langs de Leidse Hout terecht. Daar werd getoeterd, het was Greet. Ik zei nog tegen Loek, wat komt die nou doen, ik heb heel mijn paklijst langs gelopen en alles heb ik bij me. Nee dus, op het laatste moment had ik mijn iPhone nog aan de oplader gelegd om zeker een 100% volle accu te hebben, maar ja dan moet je hem wel meenemen. Mijn volgers hebben dus niet live mijn start kunnen meemaken. Via Oegstgeest en Voorhout kwamen we in Noordwijk en gingen daar de duinen in. Vlak daarvoor werden we ingehaald door twee Engels sprekende fietsers. Ik kwam hen op de pont van IJmuiden en later in de duinen bij Bergen weer tegen. Duidelijk dezelfde route dus. Loek fietste tot de Langevelder Slag mee. Langer kon niet anders was hij te laat op zijn werk. Ik vond het erg leuk een tijd een reisgenoot te hebben. Onderweg zagen we nog een paar leuke staarten, maar, Greet, er zaten geen vossen aan.

Duinen en nog eens duinen

Na Noordwijk kwam ik in het duingebied. Wat een prachtig stukje Nederland is dat toch. Ik kende er al delen van, maar nu heb ik het tot Callantsoog mogen bewonderen. Een grote verscheidenheid van bomen, struiken en bloemen. De ene keer reed ik in een bos, daarna tussen de struiken en dan weer over kale vlaktes met prachtige uitzichten.

Hier en daar waren meertjes waar vooral ganzen aanwezig waren, soms moest ik er tussendoor laveren. Echt een aanrader voor iedereen om eens een lange tocht door de duinen te maken. De route ging op een enkele uitzondering na niet door plaatsjes zodat ik weinig keus had om ergens op een terras aan te leggen. Vaak was men gesloten (maandag). Gelukkig had ik wat voedsel meegenomen en na respectievelijk 32 en 65 km op een bankje met wat water opgegeten. Later kwamen er meer mogelijkheden. Ondertussen was ik bij IJmuiden met de pont het Noordzeekanaal overgestoken. Ik had geluk, ik kon er meteen oprijden.

De Hondsbosse zeewering.

Dit is een van de legendarische dijken in ons land. Op school hebben we allemaal gehoord over de slaper, de dromer en de waker. Inmiddels lijkt de vijf kilometer lange dijk meer op een duin en zijn er meerdere “duinovergangen” om naar het nieuwe strand te komen. Er zijn nogal wat campings en bungalowparken in de buurt. Ik heb de 5 km boven op de dijk gefietst tegen een flinke wind in. Mijn snelheid daalde daardoor flink. Dat gebeurde overigens ook in open duingebieden en zeker als er geklommen moest worden. Ik heb bij elkaar aardig wat hoogtemetertjes gemaakt.

Toch een probleem

Omdat ik ver voor op mijn schema reed, heb ik met nog 16 km te gaan nog een extra pauze ingelast. Lekker in het zonnetje uit de wind een pannenkoek gegeten en nog een tijdje gezeten. Ik wilde rond half zes in Anna Paulowna zijn om daar eerst wat te eten en dan naar mijn B&B te gaan alwaar ik om 18:30 terecht kon. Toen ik na mijn rustpauze weer opwegging gaf mijn Wahoo aan dat ik de goede kant op ging (dacht ik). Ik had lekker de wind in de rug, maar na een tijdje zag ik dat alle cijfertjes op de Wahoo gelijk bleven en er ook geen richting meer aangegeven werd. Hij was vastgelopen. Wat ik ook probeerde, ik kreeg hem niet meer aan de praat. Ondertussen doemde het bord “Petten” weer op. Ik was duidelijk de verkeerde kant opgereden. Toch maar eens in het routeboekje gekeken en inderdaad ik moest terug, dat leverde bij elkaar een extra inspanning van 6 km op. Zo kwam ik rond 17.45 in Anna Paulowna aan. De eerste de beste eettent mocht mij een avondmaal serveren, maar niet nadat ik mijn traditionele biertje had gedronken. Tijdens het eten op internet een oplossing gezocht om mijn Wahoo weer aan de praat te krijgen. En ja hoor er was een oplossing, echter de cijfertjes werden alleen nog maar geproduceerd van tot het moment van mijn laatste pauze. Daar is iets misgegaan. Ik heb daar mijn iPhone aan de oplader gelegd omdat ie bijna leeg was. Ik had de Wahoo er naast moeten leggen opdat er een contact bleef tussen beide toestellen. Weer wat geleerd!

Aangekomen

Tegen 18:45 kwam ik bij mijn gastvrouw Lia en gastheer Niek aan. Ik werd aan de keukentafel gezet met een kopje thee en aangezien vooral Lia een fietsliefhebster is hadden genoeg gespreksstof. Later werd mijn kamer en de badkamer getoond en kon ik me lekker terugtrekken om te douchen, overnachting voor morgen in Holwerd te bespreken en aan mijn blog te beginnen.