Uit Venlo

Ik wilde weer net als de andere dagen om half negen vertrekken, maar dat lukte niet. Mijn gastvrouw had gisteren bij aankomst niet al te veel tijd voor me. Haar twee dochters waren er met hun kinderen tussen de twee en vier jaar. Een tweeling bleef slapen maar die werden vanochtend met een boterham met smeerkaas voor de televisie gezet. Nu had ze tijd voor me en had hele verhalen over haar voetreis naar Santiago de Compostela. Interessant, maar ik wilde weg het is een feit dat in de ochtenduren de wind aanmerkelijk minder sterk is dan na twaalven. Aangezien ik de wind tegen zou krijgen is iedere minuut met minder wind meegenomen. Het valt me overigens op dat alle B&B houders die ik tot nu toe gehad om zelf aan lange afstafietstochten dan wel -wandelingen doen. Na 2 km was ik weer langs de Maas aangekomen en kon ik het traject naar Gennep op mijn Elemnt Bolt instellen. Dat ging niet goed want het werd niet gekoppeld aan het eerste stuk en later  ook niet aan het deel na Gennep. Vandaar dat bij mijn cijfertjes voor 22 mei drie deelroutes opgesomd zijn.

De pontjes

Vanaf Venlo ging het verder noordwaarts. Eerst vlak langs de Maas, later door een mooi bosgebied er verder vanaf. Dit deel van de route kende ik al. Een paar dagen geleden reed ik het richting het zuiden. Toch ziet het er altijd anders uit, maar een ding herkende ik nog goed: de hondentrimsalon met de geweldige naam “Kwispel”. Bij Arcen fietste ik langs de bekende tuinen. Het zal ongetwijfeld mooi geweest zijn, maar ik heb al genoeg werk aan mijn eigen tuin. Zo loop ik ook geen frustraties op. Kort daarna bracht de eerste pont ne voor 70 cent naar Broekhuizen. Vlakbij de pont stond de brouwerij waar het bekende Hertog Jan gebrouwen wordt.

Niet lang daarna kwam het volgende pontje op mijn weg. De veerman van het miniveer was blij dat hij mij als klant kreeg. Hij was al een uur aan het wachten en ik was de eerste. Voor 1 euro tufte hij van Bitterswijck naar Wellerlooi.

De Maasduinen

Terug aan de oostzijde van de Maas kwam ik in het gebied van de Maasduinen. Inderdaad een soort duingebied met duinen, bossen en meertjes. De Maasroute liet me alle mooie plekjes zien. Wel raakte ik daar het spoor even bijster. Mijn Bolt gaf een andere koers aan dan de Maasroute. Ik koos voor de laatste en alles liep goed af. Bij Bergen ging ik weer naar de westzijde, naar Vierlingsbeek. Het traject naar Gennep had ik aan de oostzijde al gereden, nu was alles nieuw voor me. De Maas was inmiddels smaller en dieper geworden en de eerste aken waren te zien. Om over de brug bij Gennep te komen werd ik honderden meters omgeleid. Merkwaardig!  In het gezellige centrum van Gennep mijn lunch gegeten bij Xieje. Een restaurant “gerund” door deelnemers. Ik moest zelf op een voorgedrukt briefje aangeven wat ik wilde hebben want dat kon de brave borst niet. Hij deed het verder goed en was erg vriendelijk. Opeens hoorde ik het typische geklepper van een ooievaar en ja hoor op een van de twee torens van het stadhuis was een nest. Vermoedelijk zat moeder met jongen op het nest want vader werd met geklepper ontvangen (kan ook andersom geweest zijn)

Meer open gebied, meer wind

Eindelijk was het zonnetje gaan schijnen. Ik ging weg met een zwaar bewolkte hemel en tien graden, Er was zon voorspeld en die kwam ook. Na zo’n 40 minuten fietsen kwamen de eerste stralen en werd het uit de wind zelfs aangenaam, zeker op het terras in Gennep. Toch bleef ik met mijn fietsjack aan rijden, de wind was toch echt te fris. Zeker nu de bossen verdwenen waren. Bij Middelbaar ging ik op de pont naar Cuijk en vandaar reed ik vooral boven op de open dijken langs de Maas. Het positieve was dat nunde zon scheen, het helder was en je ver kon zien. Het negatieve was dat ik volop in de wind kwam te rijden en die was tegen. Gelukkig niet ontzettend hard, maar windkracht 3 à 4 is meer dan een briesje.

Laatste stuk

In Grave (boven of onder de sluis?) was ik toe aan een verfrissing. Lekker in de zon op een terras op en plein in dit mooie oude vestingstadje. Zoals bijna iedereen tegenwoordig maar eens op mijn iPhone gekeken. Er was een berichtje van mijn gastvrouw Christa of ik wist hoe laat ik aan zou komen, dan kon ze voor ontvangst zorgen. Ik mailde dat ik er over een uur zou zijn ( het was nog 22 kn), maar door de wind was dat al niet haalbaar. Zeker niet toen de brug die ik over moest om in Macharen te komen open stond en bleef staan. Er stond al een hele file auto’s en vrachtwagens en ook veel fietsers. Ik belde Christa dat er een probleem met de brug was of zij iemand kon bereiken om er iets aan te doen. Omrijden was geen optie, dat was zeker 15 km. Toch gingen heel wat mensen het doen. Een knaap uit het dorp vertelde dat hetbeel meer voorkwam. Via via kwam hij aan het nummer van de beheerder van de brug. Hij zou de sluiswachter bellen. En janhoor nog geen halve minuut later ging de brug naar beneden. Die oen was zeker aan een borrel bezig i.p.v. op de schermen te letten.

Tweede brouwerij

mijn jonge gastvrouw verwelkomde me hartelijk en liet me terecht vol trots de Oude Pastorie uit 1834 zien.

Ik heb een fraaie ruime kamer waar menig hotel jaloers op kan zijn. Meteen gedoucht en uit de koelkast een Hertog Jan gepakt en buiten in het zonnetje opgedronken. Helaas bleek het nabij gelegen restaurant op woensdag gesloten te zijn ( moet ik weer hebben), maar tot mijn geluk was op vier minuten fietsafstand ook een eetgelegenheid. Het lag onder aan de dijk en was/ is een bierbrouwerij van Ooijen bier. Later is er een hap en tap bijgekomen en nog later een volledig restaurant. Het zag er allemaal heel gezellig uit en ik heb er buiten lekker gegeten, natuurlijk ondernhet genot van een blonde uit de brouwerij. Zo de dag zit er weer op. Morgen naar Dordrecht. Het weer wordt goed, maar de wind wordt steviger dan vandaag en al maar tegen. Als ik het beu wordt zal ik hier en daar de route afsnijden. Er staat 126 km op het programma. Dat kon niet minder omdat in de Biesbosch verder geen overnachtingsmogelijkheden waren. Morgen is te lezen hoe ditnis afgelopen.

Het bericht van gisteren is nu geüpdatet met alle foto’s die ik gisteren niet gepubliceerd kreeg.