Raar wakker worden en ontbijt

Toch wel vreemd wakker worden en geen internet hebben, niet even het nieuws kunnen doornemen, mail ophalen, berichten doornemen. Echt wennen. Bij het ontbijt gevraagd waarom het internet het niet deed. Ja, we slapen zo slecht als het internet aanstaat. Moet ik thuis toch ook eens proberen of misschien is het een tip voor een van jullie. Het duo werkt helemaal biologisch, veel producten worden zelf gemaakt. Vanochtend bij het ontbijt een zelfgemaakte jam en honing, maar ook een pudding met speciale kruiden erop die me sterke spieren zouden geven. Ook in de thee werd nog even snel een blaadje van een of ander kruid gedaan. Het raam werd geopend, het blaadje geplukt en hup in de thee. Verser kan het niet. Tijdens het ontbijt mijn verslag en foto’s van gisteren kunnen uploaden, zo was ik weer helemaal bij. Tegen half tien was mijn fiets weer bepakt en waren hij en ik bereid verder te gaan.

Naar Toscane

Vanaf het B&B meteen op de pedalen; een flinke klim van een vijftal kilometer bracht me op de top van de Passo Brasa op 895 meter hoogte. Daarna volgde een lekkere afdaling, maar helaas weer gevolgd door een klim nu naar 899 meter hoogte. Het bleek inmiddels dat de vla van vanochtend inderdaad kracht geeft, ik had goede benen en mijn hartslag liep niet echt hoog op. Na de laatste top volgde een prachtige afdaling van vijftien kilometer. Voordat ik die inging mijn regenjack als windvanger aangedaan, het was nog fris en in een afdaling voelt dat nog frisser aan. Mooie bochten, niet te steil en heel weinig verkeer. Zo kan je lekker door de bochten sturen en hoef je niet al te veel af te remmen. Slijten de remblokjes minder. De afdaling bracht me in Porretta. Daar, toen ik toch moest wachten op een klas overstekende kleuters (zonder juf Renske overigens), het nabijgelegen terras gepakt. Lekker een halve liter cola (extra versterkend met de vla) en een heerlijke Berliner Bol. Zoetigheden zijn altijd goed voor een fietser en de calorieën trap je zo weer weg, zie mijn dagelijkse staatje. Daarna was het weer klimmen nu van 350 meter naar bijna 800 meter. Alleen de eerste twee kilometer waren moeilijk maar daarna was het stijgingspercentage gemiddeld zo’n 2 ½ procent en dat kan je met een redelijke snelheid wel halen. Inmiddels leek het wel gisterenmiddag toen ook opeens de lucht betrok. Uit verslagen van andere Romegangers had ik al begrepen dat dit in deze regio toch regelmatig gebeurt. Ook alleen hierom is het al goed dat ik voor kortere ritten heb gekozen. Af en toe voelde ik een spetter, maar voor me zag ik blauwe luchten. Dus nog maar een tandje erop gegooid om de regen te kunnen voorblijven. Dat lukte tot het moment dat ik op het hoogste punt van deze beklimming was. Toen begon het al wat harder te regenen. Het was nog maar twaalf kilometer naar mijn slaapplaats van vandaag en daarvoor hoefde ik alleen af te dalen. Maar na een vijfhonderd meter brak het echt los. Onder een boom gaan staan en mijn regenjack aan, even staan te treuzelen en toen, alsof ik Piet Pelleboer was, voorspeld dat dit een bui alleen op hoogte was en dat als ik ging afdalen ik al snel weer droog zou rijden. En ja hoor, ik kan zo bij het KNMI gaan werken, na een kilometer al was het droog en kon ik op topsnelheid verder. Helaas werd ik opgehouden door een krakkemikkig busje. Na verloop van tijd pakte ik hem toch via een binnenbocht. Daarna was het lekker rijden naar Pistoia.

Het B&B

Ik had met Sabrina van het B&B via de mail afgesproken dat ik rond twee uur bij haar zou zijn. Ik was er echter al om een uur. Eerst maar mijn biertje genomen en een pizzabroodje. Lekker allebei. Ik heb eigenlijk al bijna de hele reis last van een kapotte lip. Elke dag stift ik hem meerdere malen aan, maar er zit geen verbetering in. Bij het eten gaat de wond steeds open en ook ’s nachts blijkt hij te bloeden. Ik heb inmiddels een spoor van bebloede kussenslopen achtergelaten. Op advies van mijn eega maar eens op zoek naar een Farmacia. Het meisjes van het café waar ik mijn biertje genuttigd had, bracht me er naar toe. Een oudere vrouw gaf me een smeerseltje dat ik er drie keer per dag op moet doen. Ze was erg nieuwsgierig naar mijn reis en zo had ik nog een leuk gesprek. Het was inmiddels kwart voor twee en op naar het B&B. Sabrina had me al zien aankomen en deed deur al open voordat ik had kunnen aanbellen. De fiets één hoog gestald in een zijruimte en toen verder nog wat trappen op naar mijn kamer. Ik viel bijna om van verbazing, het ziet er echt netjes en redelijk modern uit. Voor het eerst een koelkastje met drankjes voor normale prijzen. Kortom het zal hier wel met me goed komen.

Pistoia

Pistoia is stad met veel monumenten. Tijdens mijn rondwandelingen heb ik er een paar op de foto gezet. Daarvoor ben ik zelfs een kerk binnengegaan om een beroemd werk van beeldhouwer Pisano te bewonderen. Echt heel knap wat die man gemaakt heeft. Pistoia telt in het oude centrum heel wat Piazza’s waar het, als het wat drukker is, goed toeven zal zijn. Nu was het overal vrij rustig en bleven de terrasjes aardig leeg. Een groot deel is autovrij en dat maakt het rondslenteren prettig. Enkele gebouwen zijn opgetrokken in de bekende Toscaanse stijl met wit en groen marmer. Natuurlijk heb ik ook hier een lekker Italiaans ijsje naar binnen gewerkt. Aangezien het helemaal niet druk was op de terrasjes ben ik maar teruggegaan naar mijn kamer. Daar alle foto’s op een rijtje gezet en lekker even liggen rusten. Van Sabrina advies gekregen waar te eten. Er zijn twee gelegenheden niet ver van het B&B. Kijkend op tripadvisor kwamen dezen er ook goed uit, dus er maar op afgegaan. Maar helaas, op dinsdagavond dicht, moet ik weer hebben. Terug naar een van de Piazza’s. Daar zag ik een restaurant waar al aardig wat mensen zaten. De kaart zag er, voor zover mijn Italiaans dat toelaat, er goed uit. Dus neergestreken. Even later een Nederlands echtpaar naast me. Na verloop van tijd contact gekregen (ik bood aan een foto te maken) en nog een onderhoudend gesprek gekregen. Wat eten betreft heb ik me laten verrassen. Ik had geen zin om al die Italiaanse eettermen door de vertaalmachine te loodsen, zo heb ik maar een primera en een secunda ronde genomen. Met natuurlijk wijn en water erbij. Het was weer heerlijk en heb dus zitten genieten. Ondertussen werd het voller en voller om me heen. Vooral met grote tafels. Een tafel van negen vrouwen en één man en een tafel van negen vrouwen. Dat kan ik allemaal niet meer aan. Heb maar afgerekend en even verder een gelati gegeten om af te koelen. Het was weer een heerlijke avond. Op naar morgen: Firence.  Ciao!

De route van vandaag