De hele dag vertoefde ik in het gezelschap van de rivier de Maas (la Meuse). Tijdens het zoeken naar allerlei fietsmogelijkheden en -ontwikkelingen in Frankrijk kwam ik vorig jaar al terecht op de site van Voie Vertes. In Frankrijk heeft men een soort convenant afgesloten om een heel circuit van fietsroutes in het land te maken.
Op de site is een kaart te zien met het zeer ambitieuze plan. In het begin werden er aardig wat fietspaden gerealiseerd, maar nu staat het min of meer stil. De centen worden anders verdeeld. Een van de meeste geslaagde projecten is de Transardenne. De mooie site over dit pad (ook in het Nederlands!) gaf me het idee daar ooit eens te willen fietsen. Nu die wens is vandaag uitgekomen en ik heb er geen spijt van. Wat een prachtige tocht heb ik langs dit pad gehad. Een van een uitstekende asfaltaag voorzien pad, zonder autoverkeer (de facteur uitgezonderd) bracht me van mijn slaapplaats naar de Frans-Belgische grens. 82 Km lang! Alleen in een drietal dorpen was het pad aan de slechte kant. De burgemeesters van deze dorpen hebben dan ook van mij een gele kaart ontvangen.
Een gele kaart kreeg ook het weer. Net als de vorige ochtenden was het flink fris vanmorgen. Na een half uurtje kwam de zon door en leek het een mooie dag te worden. Tot na 50 km de motregen in steeds grotere hoeveelheden begon te vallen. Op zich viel dat mee, maar de meanders van de Maas gingen alle windrichtingen uit, dus ook wel eens tegenwind en dan is regen in je gezicht niet echt leuk. Na een km of vijftien hield het gelukkig op en met mijn fietskleding aan was ik binnen de kortste keren weer droog. Ook nu heb ik tot het middaguur mijn regenjack aangehouden. Het hield me niet alleen droog maar ook warm.
In een keer ben ik doorgefietst naar België. Net over de grens een bakker aangedaan en wat puddingbroodjes en cola ingeslagen. Een paar honderd meter verder stond een leuk bankje aan de Maas en heb ik de aankopen naar binnen gewerkt. Ook in België pretendeert men een fietspad langs de Maas te hebben, de zgn Ravel 2. Nu zo lust ik er geen een van. Vorig jaar heb ik dit stuk tot Namen met zwager Henk al gereden en al beschreven als een pad waar alle manieren van wegdek uitgeprobeerd zijn. Glad asfalt, verbrokkeld asfalt, asfalt met grote gaten, grindpad, paden belegd met stenen van verschillende formaten en liefst ongelijk, een pad van 2 km met kasseien waar het Bos van Wallers (Parijs – Roubaix) niets bij is, paden met grindtegels die wij in de tuin legden. Kortom een grotere variatie is bijna niet mogelijk. Net als je denkt, ha fijn weer lekker asfalt komt er weer een k…e stuk. Ik ben in ieder geval een veel behendigere fietsbestuurder geworden.
Na nog even voor een piepklein buitje gescholen te hebben kwam ik in Namen aan (Namur zeggen ze hier). Het was er flink druk en er lag een hoop rotzooi op de grond. Kwam ik net een dag te laat om de jaarlijkse feesten van Wallonië mee te maken, wat een pech!
Mijn hotel is het oudste van de stad, maar tien jaar geleden grondig gerestaureerd. Ik heb een ruime eenpersoonskamer met een even ruime badkamer. De receptie is op de eerste etage en ook mijn fiets moest daar heen. Rechtop staand in de lift ging dat net. Vanavond nog wezen eten en even de stad bekeken. Aangezien het niet zo warm was is het maar een kort bezoek geworden. De stad zag er gezellig uit met veel winkelstraten en een mooi oud centrum. Er waren veel terrasjes die ondanks de koude avond redelijk bezet waren. Een jas of trui had ik niet meer bij mijn bagage kunnen proppen, daarom heb ik maar binnen gegeten en ben weer vlug naar het hotel gegaan. Nu een vroeg verslag!
Morgen was het plan in Mechelen te overnachten. Er is in de stad en directe omgeving geen slaapplaats meer te vinden. Heb daarom besloten maar door te rijden naar Antwerpen. Ik vind het toch leuker om in een stad te slapen, omdat je daar ’s avonds nog eens kan rondlopen. Nederland nadert, vrijdag weer thuis!

De foto’s:
Veel foto’s van de Maas natuurlijk, vooral van de eerste 50 km. Tijdens de regen was ik niet in de stemming om foto’s te maken 🙂

1. Start fietspad
2/3/5. Dorpjes langs de Maas
4. Een van de sluizen
6. Mist in het dal
7. Brug en let eens op de bomen op de bergkam: kantelen?
8. In Revin dacht ik een pauze te kunnen nemen. Volgens de kaart moest ik dwars door het dorp. Bleek het een tunnel te zijn en heb ik niets van het dorp gezien…
9. Een trein
10. Een van de stuwen
11. Nu een wat minder rustige Maas
12. Langs de rotswanden
13. Vlak aan de grens Nucleaire energie, leuk voor de buren. Overigens hebben de Belgen dat ook bij Doel net over de grens van Nederland
14. Mooie industrie?
15. Einde van het fietspad
16. De grensovergang
17. Net over de grens was de Maas op veel plekken bijna drooggevallen. Er was geen scheepvaartverkeer meer mogelijk. Bij elke sluis werd dan ook groot onthoud gepleegd. En door het droogvallen werd veel zichtbaar zoals deze auto. Onderweg werd ook veel aan schoonmaak gedaan. Ik zag een auto met fietsen en brommers zo uit de modder gehaald
18. Mijn rustbankje net over de grens
19. Rotsformaties langs de Maas. Ook hier goed de lage waterstand te zien
20. Gezicht op Dinant
21. Lekker wegdek…
22. Een kasteel
23. Gezicht op Namur